Участвовал в освобождении Польши,награждён орденом красной звёзды
Потапов Николай Иванович
В наступательных боях в районе деревне Глушки при отражении контратаки противника из пулемета уничтожил 15гитлировцев.
Дошёл до Восточной Европы
Призван в РККА 15 сентября 1938 года. С марта 1942 года по июнь 1942 года воевал в составе 53-й стрелкового полка, рядовой, стрелок. С июня 1942 года по июнь 1946 года в составе 358 отдельной автороты подвоза 105-й стрелковой дивизии. 18 августа 1945 года доставляя горючее в часть, подвергся обстрелу японскими самураями. Машина была выведена из строя брошенной гранатой, но Кошербаев Шарапат машину восстановил, убил двух японских самураев. Сам получил ранение. Машину и горючее доставил в часть. Награжден орденом Красной Звезды, медалью «За победу над Японией», орденом Отечественной войны II степени.
При войсковой части № 29306-В служил на машинах марки «Студебеккер», «Шеврале», «Форд-6», «Додж» и «Виллис». В составе 358 автороты участвовал в боях с Японией с 9 августа 1945 года по 3 сентября 1945 года.
15 июня 1946 года на основании Указа Президиума Верховного Совета СССР от 20 марта 1646 года демобилизован в запас.
«Память народа» сайтына орналастырылған, құпиялылығы алынған, мұрағаттық құжат- # 1116 артилериялық-гаубицалық полктың 1945 жылғы 27 қаңтардағы # 03-14 бұйрығында былай баяндалған екен.
Советтік Социалистік Республикалар Одағының Жоғарғы Кеңесі Президиумының атынан, неміс басқыншыларына қарсы майданда, жауынгерлік тапсырманы үлгілі орындағаны үшін жəне де батылдық пен ерлік көрсеткені үшін «Ерлігі үшін» медалімен марапатталады деп жазылған.
Əрі қарай, осы бұйрықта екінші болып тұрған, 5 батареяның шофері, қызылəскер Джанаев Далабайдың жасаған ерлігі қандай жағдайда болғанын сипаттайды.
6500 миль жүріп өткен жолы бар машинасын бірде-бір апаттық жағдайға ұшыратып, сындырмаған.
Артилериялық шабуылға дайындық барысында 150-200 шақырымдық рейстен оқ-дəріні дер кезінде жеткізген. Жабдықтау барысында ағаш материалдарын жеткізу кезінде, жаудың минометтік оқ жаудыруының астында қалған жолдас Джанаев машинаны қауіпсіз жерге алып шықты.
1925 жылы туған. Қазақ. Партияда жоқ. 1942 жылдан бастап, Қызыл Армия құрамында. 1944 жылдың 15 желтоқсанынан бастап қазіргі Армия құрамында. Қарағанды облысы, Жезқазған аудандық əскери коммисариатынан шақырылған деп баяндалыпты.
Міне, он тоғыз жасар қазақ жігітінің құжатта жазылып қалған ерлігі…
Котиков Иван Андреевич!
10.10.1922 — 22.06.1995 г.г.
Призван 1941 году из Ульяновской области, села Томылова, Кузоватовский район, станция Безводовка.
С 22.06.1941 года воевал в морфлоте. Прошёл весь Дальний Восток. Получил ранение, потерял глаз. По окончанию Великой Отечественной Войны был перекинут в Порт — Артур. Службу окончил 2.11.1948 году. В звании старший матрос. Воинская часть 63 арт. 63 авто взвод. Далее информация засекречина. Из Порт — Артура вернулся уже с женой и новорождённой дочерью, самой старшей из 5 детей, затем ещё родились 4 сына. В 1954 году был первопроходцем во время поднятия целины, был бригадиром тракторной бригады. Наш дедушка был очень добрый, был самым счастливым человеком не смотря ни на что! Спасибо деду за победу! Ни кто ни забыт, ни что не забыто!
1942 году участник Сталинградскои битвы и 1945году дошел до Берлина